Όσο ρητορικό το ερώτημα “Τι θέλει η αλεπού στο παζάρι;” άλλο τόσο ο υπερθετικός βαθμός αυτού εφαρμόζει απόλυτα στο “Τι δουλειά είχα εγώ σε θερινό στη Σαρωνίδα;”. Χαθήκανε λες τα θερινά στην Αθήνα και έπιασα να επισκέπτομαι τα περίχωρα…
Για όλα φταίει που Λουξάρω ακόμη Καλοκαίρι κι έτυχε να κερδίσω μια διπλή πρόσκληση για ένα σινεμά της περιοχής. Ξέρετε έχει 2-3 η Σαρωνίδα, δε τα λες και λίγα.. σίγουρα υπάρχει η Αίγλη, το Κοράλι που επισκέφτηκα και το Τριανόν κι ενδέχεται η λίστα να μην τελειώνει εδώ. Το Αθηνόραμα αναφέρει άλλο ένα που λέγεται Ορφέας. Αν βρεθείς εκεί δηλαδή και θες να δεις ταινία, πληθώρα οι επιλογές!
Τι γίνεται όμως όταν έρθει η ώρα να διαλέξεις ταινία; Στην περίπτωση μας το δίλημμα απείχε αρκετά από ό,τι σχετίζεται με αναποφασιστικότητα.
Μεταξύ Christopher Robin και The Nun, το όσκαρ πήγε.. στην Καλόγρια και σε ‘μένα που άντεξα να τη δω ολόκληρη. Ποιος εγώ, που στο ταπεινό μυαλό μου το θερινό σινεμά είναι συνδεμένο με τη απόλυτη χαλάρωση, την παγωμένη μπύρα, την ελαφριά ψύχρα, τη φωτεινή πυγολαμπίδα και το πεινασμένο κουνούπι. Πάρκαρα λίγο πολύ όλα αυτά στην άκρη και σκιάχτηκα για μία & μισή ώρα εξαιτίας της καλόγριας και του μυστηρίου γύρω από αυτήν. Το μόνο παρήγορο ήταν η τοποθεσία που είχαν επιλέξει για τα γυρίσματα. Ένα επιβλητικό και εντυπωσιακό κάστρο που όπως διάβασα λέγεται Corvin Castle, βρίσκεται στην Τρανσυλβανία και είναι ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης!
Να την προτείνω την Καλόγρια; Μάλλον δε θα το κάνω εκτός και αν.. είναι του γούστου σας οι μούμιες, τα πνεύματα κλπ. By the way, στο κλείσιμο έπαιξε κάποια σύνδεση με το Conjuring. Δεν ξέρω γιατί και πως αλλά αν το έχεις δει, να ένας λόγος να ασχοληθείς και με την Καλόγρια.
Πάντως το Κοράλι της Σαρωνίδας το προτείνω ανεπιφύλακτα 🙂
